Ograniczenie możliwości zarobkowania

Utrata możliwości zarobkowania

Ta grupa strat jest tą, o której nieczęsto myśli się, wnosząc roszczenie. Jednakże, jeżeli odnieśli Państwo obrażenia ze skutkiem trwałym, jest możliwe, że będzie miało to wpływ na Państwa zarobki w przyszłości.

Czym zatem jest wniesienie roszczenia za utratę możliwości zarobkowych?

Zasadniczo oznacza to, że starają się Państwo o rekompensatę za możliwe utrudnienia na rynku pracy, na które mogą Państwo natrafić w przyszłości.

Może to brzmieć trochę jak roszczenie o utratę przyszłych zarobków. Istnieje pewne wzajemne zazębienie się tych dwóch kategorii: obie mają bowiem na celu rekompensatę skutków wypadku, które odczują Państwo w przyszłości, w odniesieniu do zarobków.

Niemniej jednak, w przypadku utraty przyszłych zarobków, chodzi o bezpośrednią utratę przychodu, której Państwo doświadczają i której doświadczać Państwo będą. Zazwyczaj można ja przewidzieć dość dokładnie. Z drugiej strony roszczenie o utratę możliwości zarobkowych odnosi się do możliwości. Jest to strata, której można się spodziewać, a nie taka, którą już się poniosło lub będzie nadal ponosiło.

Ogólnie rzecz biorąc, myśląc o możliwościach mamy na myśli to:

1. Czy stracą Państwo pracę w przyszłości.
2. Czy napotkają Państwo utrudnienia przy staraniu się o nową pracę i trudności te będą spowodowane wypadkiem.

Przez utrudnienia możemy rozumieć to, że nie będą Państwo w stanie pracować na polu, na którym posiadają Państwo kwalifikacje i będą musieli zaakceptować pracę gorzej płatną, ale też i to, że nie będzie dla Państwa pracy w ogóle.

Źródła prawne– roszczenie za utratę możliwości zarobkowych

Smith v Manchester Corpn (1974) 17 Kir 1. Jest to jedna z kluczowych spraw, jeśli chodzi o utratę możliwości zarobkowych. Często odnosi się do niej jako: Smith and Manchester award”. Proszę zajrzeć na bloga, by bliżej zapoznać się z tym tematem (blog on this topic)

Czy można ubiegać się o odszkodowanie za utratę możliwości zarobkowych?

Ubieganie się o odszkodowanie z tego tytułu jest możliwe tylko w przypadku poważniejszych obrażeń. Takich, które mają trwały wpływ na działalność zawodową.

Aby zdecydować, czy mogą Państwo wnieść roszczenie z tego tytułu, trzeba przyjrzeć się tym czynnikom, które będzie badał Sąd.  Państwa sprawa może nie trafić przed oblicze Sądu, niemniej Państwa prawnik powinien oprzeć swoją ocenę na tych samych czynnikach, które byłyby brane pod uwagę, gdyby tak stać się miało, po to by móc ocenić właściwie możliwość wygranej.  Czynniki, które powinny być wzięte pod uwagę to:

• Ocena, czy istnieje realne ryzyko utraty przez Państwa pracy i konieczności wejścia na rynek pracy przed osiągnięciem wieku emerytalnego?
• Stopień obrażeń i niepełnosprawności spowodowanych przez wypadek
• Trudności, jakich mogą Państwo doświadczyć, szukając innego zatrudnienia na rynku pracy. Powinno się przy tym wziąć pod uwagę:

– Państwa umiejętności i kwalifikacje

– Państwa możliwość dostosowania się do innej pracy

– Szanse lub ich brak, jeśli chodzi o znalezienie pracy, w miejscu Państwa zamieszkania.

• Pomniejszenie zarobków, co może stać się Państwa udziałem.

Realne ryzyko nie oznacza koniecznie, że istnieje duże prawdopodobieństwo zaistnienia takiej sytuacji. Zazwyczaj w przypadku spraw o obrażenia cielesne, starty muszą być ocenione, jako bardziej prawdopodobne niż nie.  Na przykładzie wcześniej rozpatrywanych przypadków można stwierdzić, że ryzyko oceniane na 25% może być postrzegane, jako realne, przy 1: 4 szans zaistnienia. Nawet biorąc pod uwagę, że jest to zdarzenia niekwalifikujące się automatycznie do grupy prawdopodobieństwa „bardziej niż nie”, które musiałoby być powyżej 50%.

Definicje. Zasada prawdopodobieństwa

W czasie prowadzenia Państwa sprawy zetknęli się Państwo zapewne z pojęciem „standard wiarygodności”.  Oznacza ono stopień, do jakiego musimy czegoś dowieść, by było to zaakceptowane przez sąd.  Przy roszczeniach za obrażenia cielesne (jak i przy innych sprawach z powództwa cywilnego) wymagany standard musi odpowiadać zasadzie prawdopodobieństwa. Jeżeli udowodnią Państwo stratę w oparciu o zasadę prawdopodobieństwa, będzie to oznaczało, że strata ma większe szanse zaistnieć niż nie.

Na marginesie – w sprawach kryminalnych obowiązuje dużo wyższy standard wiarygodności: poza wszelką racjonalną wątpliwość.

Utrata pracy

Aby wnieść roszczenie o utratę zdolności zarobkowych nie trzeba być zwolnionym przez pracodawcę. Mogą Państwo zdecydować się na zwolnienie z powodu odniesionych obrażeń.  Niezalenie od przyczyn, jeżeli istnieje realne ryzyko konieczności znalezienia nowego zatrudnienia kiedyś w przyszłości, wówczas można starać się o rekompensaty z tytułu utraty zdolności zarobkowych.

Oznacza to także, że osoby prowadzące działalność gospodarczą, nie są dyskwalifikowane w tym przypadku. Nawet, jeżeli w czasie wypadku, nie byli Państwo zatrudnieni, ale można dowieść, że wypadek ma niekorzystny wpływ na Państwa możliwości znalezienia zatrudnienia na rynku pracy, w dalszym ciągu roszczenie może zostać wniesione.

Aby zobrazować jak roszczenie o utratę możliwości zarobkowych może zostać wniesione, posłużmy się przykładem.

Sue poślizgnęła się w supermarkecie i doznała urazu barku. W wyniku wypadku cierpi na stały „zespół zamrożonego barku”. Sue pracuje jako opiekunka i do jej obowiązków należy, fizyczne w swej naturze, zajmowanie się pacjentami. Pracodawca Sue wspomniał, że nie może sobie pozwolić na zatrudnianie pracownika, który nie jest w stanie wykonywać pełnego zasięgu obowiązków, wymaganych w pracy. To wskazuje na realne ryzyko utraty przez Sue pracy i to w najbliższej przyszłości.

Konsekwencje obrażenia, którego doznała Sue mogę być dla niej niekorzystne przy determinowaniu jej pozycji na rynku pracy. Przypuszczalnie kwalifikancie i umiejętności Sue odnoszą się do pracy opiekunki. Kontuzja nie pomoże jej w jej znalezieniu, jeśli ta będzie wymagała podobnego stopnia zaangażowania fizycznego, co praca obecna. Jeśli straci ona lub odejdzie z obecnego miejsca zatrudnienia, istnieje prawdopodobieństwo, że będzie musiała podjąć inną, gorzej płatną pracę, nie wymagającą żadnych konkretnych umiejętności. Biorąc to wszystko pod uwagę, Sue będzie w stanie wnieść roszczenie o utratę zdolności zarobkowych.

Dokumentacja uzupełniająca roszczenie o utratę zdolności zarobkowych

Wszelkie informacje odnoszące się do czynników wyszczególnionych powyżej mogą być pomocne przy wzmocnieniu sprawy roszczeniowej, o utratę zdolności zarobkowej. Roszczenie z ograniczonym materiałem dowodowym ma małe prawdopodobieństwo uzyskania wysokiego odszkodowania, w porównaniu z roszczeniem dobrze udokumentowanym.

Przez materiał dowodowy rozumiemy:

• Oświadczenia osoby poszkodowanej, współpracowników osoby poszkodowanej, jak również pracodawcy, odnoszące się do rodzaju pracy i prawdopodobieństwa jej utraty.
• Raport biegłego medycznego, wyszczególniający prawdopodobne niedogodności i ograniczeń, których poszkodowany doświadczałby w obecnej pracy lub każdej innej pracy, która starałby się otrzymać.
• Raport ze źródeł takich jak biuro pośrednictwa pracy, na podstawie, którego można by określić stopień trudności, z jakim przyszłoby poszkodowanemu znaleźć inna pracę.

Oszacowanie roszczenia o utratę zdolności zarobkowych

Oszacowanie czegoś, tak bardzo opartego na prawdopodobieństwie, jest trudne. Odszkodowanie powinno być prawdziwym odzwierciedleniem ryzyka, przed którym Państwo stoją, w odniesieniu do przyszłych możliwości zarobkowych – ryzyka, które nie istniałoby, gdyby wypadek nie wydarzył się.

Przewidzenie prawdopodobnej sumy odszkodowania jest trudne. Każdej ze spraw towarzyszą jej własne unikalne okoliczności i ponieważ Sąd będzie rozważał tak wiele czynników, posługiwanie się przykładem podobnych spraw (jeśli istnieją), jest mało użyteczne.

W przeszłości Sady zasadniczo używały metody matematycznej, polegającej na mnożeniu rocznego przychodu klienta netto, przez odpowiedni multiplikator. W przypadku bardzo poważnych obrażeń stosuje się bardziej uszczegółowione podejście matematyczne, podobne do tego, stosowanego w przypadku wyliczeń roszczeniowych z tytułu utraty przyszłych zarobków.

Inne możliwe podejście zakłada odwrócenie się sądu od wyliczeń matematycznych i skoncentrowanie na własnych wyliczeniach. Takie podejście może być przyjęte, jeżeli nie ma pewności, co do przyszłych planów zawodowych.

Nie ma granicy górnej, przy rozważaniu wysokości rekompensaty, którą Sąd może w takich przypadkach przyznać.  Niemniej jednak większość rekompensat stanowi równowartość 6 miesięcy do 3 lat zarobków.

Punkty kluczowe – utrata zdolności zarobkowej

• Roszczenie o utratę zdolności zarobkowej skupia się na pytaniu, czy istnieje realne ryzyko utraty pracy w przyszłości, a jeśli tak, to czy osoba poszkodowana, na skutek odniesionych obrażeń, znajdzie się na rynku pracy w sytuacji mniej uprzywilejowanej.
• Aby stwierdzić, czy osoba poszkodowana znajdzie się w takiej niekorzystnej sytuacji, bada się wiele czynników.
• Odszkodowanie powinno być przyznane tylko w przypadku poważanych obrażeń, o skutkach trwałych, lub takich, które doprowadziły do kalectwa.
• Możliwość wniesienia takiego roszczenia istniej także w przypadku osób prowadzących dzielność gospodarczą lub niezatrudnionych w czasie wypadku. Powód, dla którego poszkodowanemu grozi utrata pracy, nie ma znaczenia. Musi tylko istnieć realne ryzyko zaistnienia takiej sytuacji.
• Materiałami wspomagającymi takie roszczenie są zeznania świadków i dokumentacja medyczna.  Szczupły materiał dowodowy nie oznacza, że odszkodowanie nie zostanie przyznane, ale zmniejsza szanse uzyskania wyższej rekompensaty.
• Wysokość odszkodowania może być bardzo zróżnicowana, a każda sprawa rozstrzygana jest na podstawie własnych faktów i okoliczności.